KUR'ANI i SHENJTË
44.Suretu Ed Duhan
Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit,
Mëshirëbërësit!
1. Ha, Mimë.
2. Pasha librin sqarues (të
së drejtës nga e kota)!
3. Ne e zbritëm ate
në një natë të bekuar (në natën e begatshme
të kadrit). Ne dëshiruam t’u tërheqim vërejtjen,e njerëzit
të jenë të gatshëm.
4. Në atë (natë)
zgjidhet çdo çshtje në mënyrë të prerë.
5. Urdhër i përcaktuar
nga Vetë Ne. S’ka dyshim se Ne dërguam të dërguar.
6. (E zbeitëm) Nga
Mëshira e Zotit tënd; Ai është dëgjuesi, i dijshmi.
7. Zoti i qiejve e i tokës
dhe çka ka ndërmjet tyre, nëse jeni të bindur.
8. Nuk ka Zot tjetër,
vetëm Ai që jep jetë dhe vdekje, Zoti juaj dhe Zoti i prindërve
tuaj të lashtë.
9. Por jo, ata (idhujtarët)
janë në dyshim, janë duke luajtur.
10. Ti pra, prite ditën
kur qielli sjell një tym konkret.
11. Ai (tymi) i përfdhinë
njerëzit. Ky është një ndëshkim i mundimshëm.
12. (Ata thonë) Zoti
ynë, largoje prej nesh dënimin, ne do të besojmë.
13. Prej nga atyre ajo këshillë
(ai mësim), kur atyre u pat ardhur pejgamber me argument (e nuk besuan)?
14. Po ia kthyen shpinën
atij (pejgamberit) dhe thanë: “I mësuar prej dikujt, i çmendur”.
15. Ne do t’ua largojmë
dënimin për pak kohë, por ju do t’i ktheheni kotësisë.
16. (Përkujto) Ditën
kur do t’i kapim me atë rrëmbimin Tonë të fuqishëm
e do t’u hakmerremi.
17. Ne përpara tyre
e vumë në sprovë popullin e faraonit, dhe i pat ardhur i
dërguar i ndershëm.
18. (U pat thënë):
“Të m’i dorëzoni robërit e All-llahut, unë sjell argument
të sigurt.
19. E mos bëni mendjemadhësi
ndaj All-llahut, unë sjell argument të sigurt.
20. Unë i jam mbështetur
Zotit tim dhe Zotit tuaj nga (Kërcënimi) që të më
gurëzoni (më mbytni).
21. E nëse nuk më
besoni atëherë hiqnu meje (më lini të lirë)!”
22. E thirri Zotin e vet:
“Këta janë popull kriminelë”.
23. (Ne i thamë) Tërhiqu
me robërit e Mi natën, se do të jeni të ndjekur.
24. Dhe lëre detin
ashtu të qetë (të hapur) se ata janë ushtri që
do të përmbytet.
25. Sa kopshte e kroje kanë
lënë!
26. Edhe ara të mbjella
e vende të bukura.
27. dhe sa të mira
që i kanë përjetuar.
28. Ja, ashtu atë ua
lëmë në trashëgim një populli tjetër.
29. Prë ta nuk qajtën
as qielli e as toka dhe atyre nuk iu dha afat.
30. Ndërsa Ne i shpëtuam
beni israilët prej vuajtjeve nënqmuese,
31. Prej faraonit. Vërtet
ai ishte mizor i pakufishëm.
32. Ne i patëm zgjedhur
ata (besimtarët e beni israilëve) me vetëdije ndër
njerëzit e asaj kohe.
33. Dhe u dhamë argumente
(mrekulli) në të cilat patën përvojë të qartë.
34. E këta (populli
yt) me siguri do të thonë:
35. “S’ka tjetër, vetëm
ajo vdekja jonë e parë dhe ne nuk do të ringjallemi!
36. Nëse jeni të
vërtetë çka thoni (u thonë Muhammedit e besimtarëve),
na sillni pra (në jetë) etërit tanë (të vdekur)!
37. A janë ata (idhujtarët)
më të fortë, apo populli i Tubeit dhe ata që ishin
përpara tyre. Ne ata i zhdukëm, sepse ishin kriminelë.
38. Ne nuk krijuam qiejt
e tokën dhe çka ndërmjet tyre, pa një qëllim.
39. Por, Ne i krijuam të
dyja me qëllim të caktuar, mirëpo shumica e tyre nuk dinë.
40. S’ka dyshim se dita
e kijametit ku kryhet gjykimi, është e caktim i të gjithë
atyre.
41. Në atë ditë
nuk bën dobi asgjë miku për mikun, e as nuk mund të
ndihmohen.
42. Përjashtim bën
ai që e mëshiron All-llahu, se Ai është ngadhnjyesi,
i mëshirshmi.
43. Është e vërtetë
se pema e Zekumit,
44. Do të jetë
ushqim i mëkatarëve.
45. vlon si katran (si pezhgeja)
në barqet.
46. Ashtu si vlon uji i
valë.
47. (U thuhet engjëjve
për mëkatarin) Rrëmbene e grahne ne mes të Xhehennemit.
48. Dhe hudhni mbi kokën
e tij ujin e valë e shtonja mundimin.
49. (I thuhet): Shijoje!
se ti je ai forti, i autoritetshmi.
50. E ky është
ai (dënimi) për të cilin dyshonit.
51. Vërtet, ata që
i patën frikë Zotit, janë në vende të qeta.
52. Janë në Xhennete
e në burime që rrjedhin.
53. Veshin petka nga mëndafshi
e kadifeja, ulur ballë për ballë.
54. Ja kështu, edhe
e martojmë më bardhoshe symëdha (me hyrija).
55. aty kërkojnë
t’u sillen çdo lloj peme dhe atyjanë të sigurt.
56. Aty nuk do të përjetojnë
vdekjen, përveç asaj të parës në dynja. Ata
i shpëtoi (All-llahu) prej vuajtjeve të Xhehennemit.
57. (Ato të mira) Janë
dhuratë nga Zoti yt,e ai është shpëtim i madh.
58. Ne ua bëmë
të lehtë atë (Kur’anin) në gjuhën tënde ashtu
që ata të marin mësim.
59. (Meqë nuk po marrim
mësim) Ti pra, prit se edhe ata janë duke pritur.