Home About us Contact
 
Introduceding Islam
Lessons & Lectures Lessons & Lectures
Miracles of Islam
Discovering QuraŽan
Way to Islam
Topics that move
Online Library
Islamic Television
Islamic Links
 
 
 
 
 
   


Możesz w to uwierzyć lub nie…

 

Niemiecki naukowiec potwierdził cud Islamu !!!

 

 

Opowieść o pochodzeniu człowieka i o zmartwychwstaniu.

 

 

Przekazy (Hadżis) naszego Proroka Muhammeda (niech pokój będzie z Nim) oraz Koran opisują liczne zdarzenia i fakty naukowe dotyczące ludzkiego ciała, przyrody itd., które zostały odkryte dopiero w dzisiejszych czasach w wyniku nowoczesnych badań naukowych.

Szlachetny powiedział:

Werset 41,53:

„Niebawem pokażemy im Nasze znaki na horyzontach i w nich samych, aż w końcu stanie się dla nich jasne, że to jest prawda. Czyż nie jest wystarczające, jeśli chodzi o twojego Pana, że On jest świadkiem każdej rzeczy?”
 
I w wersecie 6/21:

„A kto jest bardziej niesprawiedliwy aniżeli ten, kto wymyśla kłamstwo przeciwko Bogu albo kto za kłamstwo uznaje Nasze znaki? Zaprawdę, niesprawiedliwi nie zaznają szczęścia!”.

Drodzy czytelnicy, w poniższym tekście znajdziecie argumenty oraz kolejny dowód na to, że Muhammad (niech pokój będzie z Nim) jest wysłannikiem Allaha i że my ludzie nie możemy ignorować jego znaków i powinniśmy podążać Jego drogą.




I -  Cud kości ogonowej



Fig. 1

 

Kość ogonowa, która jest ostatnią kością (kość szczątkowa) kręgosłupa, jest częścią człowieka, która nigdy nie zniknie. Nawet zakopana w ziemi nigdy nie ulegnie do końca rozkładowi.

 

W wielu świętych przekazach naszego Proroka Muhammeda (niech pokój będzie z Nim) jest mowa o tym, że kość ogonowa jest pierwotną częścią człowieka. W Dniu Zmartwychwstania Allah wskrzesi człowieka właśnie z tej części.

święte przekazy (Hadżis) podają:

    1) Według Abu Hourayra, Prorok (niech pokój będzie z Nim) powiedział:

„Wszystko wywodzące się od synów Adama ulegnie w ziemi rozkładowi oprócz kości ogonowej. Z niej człowiek powstał i z niej będzie wskrzeszony w Dniu Zmartwychwstania”.

Przekazane przez Al-Boukhari, Abou Dawoud, Al-Nisaali, Ibn Maajeh i Ahmeda w jego książce Il-Mosnad i przez Malek w jego książce Il-Mouwataa.

    2) Według Abu Hourayra, Prorok (niech pokój będzie z Nim) powiedział:

„Człowiek posiada kość, która w ziemi nigdy nie ulegnie rozkładowi i z której  będzie on wskrzeszony w Dniu Sądu Ostatecznego. Oni spytali Proroka: Która to kość? On odpowiedział: kość ogonowa.”

Przekazane przez Al-Boukhari, Abou Dawoud, Al-Nisaali, Ibn Maajeh i Ahmeda w jego książce Il-Mosnad i przez Malek w jego ksiązce Il-Mouwataa.

Przekazy te zawieraja jednoznaczne stwierdzenia i fakty:

  1. Człowiek powstał z kości ogonowej
  2. Kość ogonowa nigdy nie ulegnie rozkładowi
  3. Dzięki tej kości człowiek zostanie wskrzeszony w Dniu Sądu Ostatecznego

A teraz naukowa wiedza, która potwierdza te stwierdzenia:

 

 

- II -  Fakty naukowe


1/ Etapy kształtowania się płodu

Formowanie się zarodka zaczyna się w momencie, gdy plemnik natrafi na komórkę jajową. Zapłodniona komórka jajowa zaczyna się dzielić: z jednej komórki powstają dwie, następnie cztery itd. W wyniku dalszego podziału i pomnażania się komórek powstaje tarcza zarodkowa, która posiada dwie warstwy:

1) Substancja zewnętrzna lub epiblast:

Zawiera cytotrophoblast, dzięki któremu embrion zakotwicza się w macicy, aby móc

2) Substancja wewnętrzna lub hypoblast:

Z której ukształtował się embrion w wyniku woli Allaha Wszechmocnego.
15-ego dnia pojawia się w tylnej części zarodka włókno nerwowe, które jest nazwane
„włóknem pierwotnym”. Włókno to ma ostre zakończenie i pierwszy węzeł, nazwany „węzłem pierwotnym”.

Strona, po której się to włókno pojwi, jest znane jako tylna część tarczy zarodkowej. Z włókna pierwotnego i węzła pierwotnego kształtują się wszystkie organy i tkanki zarodka, czyli:

  1. warstwa ektodermy: tworzy skórę i układ nerwowy
  2. warstwa mezodermy: tworzy mięśnie gładkie układu trawiennego, serce, układ krążenia, kości, system płciowo-moczowy, tkanki podskórne, system limfatyczny, śledzionę.
  3. warstwa endodermy: z której kształtuje się tkanka wewnętrzna układu trawiennego, układ oddechowy, inne organy układu trawiennego, pęcherz moczowy, tarczyca i kanał słuchu.

W końcu dochodzi do cofania się włókna pierwotnego i węzła pierwotnego, który stabilizuje się na poziomie ostatniego kręgu w celu utworzenia kości ogonowej.

Wniosek: Kość ogonowa zawiera zatem włókno pierwotne i węzeł pierwotny, które są w stanie powiększać się i formować trzy warstwy, z których kształtuje się embrion: warstwa ektodermy, mezodermy i endodermy.

Na dowód ważności włókna pierwotnego w rozwoju zarodka brytyjska komisja WARNEK (odpowiedzialna za ludzkie zapłodnienie i genetykę) zakazała lekarzom i naukowcom kontynuowania doświadczeń na embrionach otrzymanych sztucznie w probówce, które już uformowały węzeł pierwotny.

2/ Mutacje embrionu jako dowód, że kość ogonowa zawiera komórki macierzyste człowieka

Po przeobrażeniu i ukształtowaniu się embrionu z włókna pierwotnego i węzła pierwotnego, które cofają się i stabilizują na poziomie ostatniej kości kręgosłupa, włókno i węzeł zachowują swoje właściwości. Jeśli uległyby one mutacji, to w tym samym czasie co embrion utworzyłby się dodatkowy guz – terakoma - który wyglądałby jak zniekształcony (wadliwy) zarodek z niektórymi całkowicie wykształconymi organami (np. zębami, włosami, rękoma i stopami z paznokciami). Jeśli chirurg otworzyłby ten guz, mógłby w nim znaleźć wszystkie te organy (istnieją zdjęcia, których nie będziemy tutaj publikować). Dzięki temu wiadomo, że kość ogonowa zawiera naprawdę komórki macierzyste.

Fig. 2. Teratoma na koncu kregoslupa (źródła)
-->

3/ Doświadczenia Hansa Spemanna

Naukowcy odkryli, że formowanie się komórek i budowa embrionu ma swój początek we włóknie pierwotnym i węźle pierwotnym. Przed powstaniem tych części nie rozpocznie się dalszy podział komórek. Hans Spemann, niemiecki uczony, jest jednym ze znanych naukowców, którzy tego dowiedli.

W rezultacie swych eksperymentów nad włóknem i węzłem pierwotnym odkrył on, że to właśnie one determinują formowanie się zarodka i nazwał je „organizatorem pierwotnym” (Primary Organizer).

Uczony niemiecki rozpoczął swoje eksperymenty na płazach-skrzekach, biorąc w tym celu organizatora pierwotnego i przeszczepiając go do drugiego zarodka, będącego w tym samym wieku, pod warstwę epiblast (embrion był w stadium trzeciego lub czwartego tygodnia rozwoju zarodka).

To spowodowało formowanie się drugiego zarodka w „nowym środowisku” z części przeszczepionej. Ta wszczepiona część wywarła wpływ na komórki otaczające „nowego środowiska”. Tym sposobem uformował się drugi zarodek w ciele pierwszego.

Fig. 3: Schemat rozwoju drugiego embrionu poprzez implantację  organizatora pierwotnego. Zródło: Keith L. Moor. The Developing Human.



4/ Komórki kości ogonowej nie mogą ulec rozkładowi ani zostać uszkodzone.

W 1931 r. zmielił Spemann organizatora pierwotnego i przeszczepił go na nowo. Fakt ten nie miał jednak wpływu na wynik eksperymentu, drugi zarodek znów się ukształtował.

W 1933 r. powtórzył Spemann wraz z innymi badaczami to samo doświadczenie, lecz tym razem ugotowal organizatora pierwotnego przed przeszczepieniem. Mimo tego drugi embrion się uformował. W ten sposób zostało udowodnione, że komórki te nie podlegają wpływom zewnętrznym.

W 1935 r. otrzymał Spemann nagrodę Nobla za odkrycie organizatora pierwotnego.

Podczas miesiąca Ramadan 1424/2003 wykonał Dr Othman Al Djilani i Sheik Majid Azzandani eksperyment na kości ogonowej w domu Sheik Majid Azzandani w Sanaa (Jemen).Jeden z dwóch kręgów z 5 kości ogonowych przypalano na kamieniu przez 10 minut przy użyciu płomienia gazowego do momentu, aż stały się czerwone a następnie czarne.

Potem umieszczono je w wysterylizowanych pojemnikach i oddano do najbardziej znanego laboratorium w Sanaa (Labor. El Awlaki). Dr Saleh al Olaki, profesor histologii i patologii na uniwersytecie w Sanaa dokonał badania szczątek i stwierdził, że komórki tkanek kości ogonowej nie uległy zmianom i przetrwały proces spalania. (Spaleniu uległy jedynie mięśnie, tkanki tłuszczowe i rdzeń kręgowy, podczas gdy komórki kości ogonowej zostały nienaruszone.)


Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1935 r. została przyznana. Dr Spemannowi za jego odkrycie znaczenia organizatora pierwotnego w rozwoju zarodka.

Hans Spemann
 Niemcy

Uniwersytet Freiburg w Breisgau
Ur. 1869, zm. 1941

Fig. 4:  Nagroda Nobla jako uznanie dla prac badawczych Spemanna (źródła)




- III -  Cud

1. Przekaz (Hadżis) Proroka (niech pokój będzie z Nim), który mówi o kości ogonowej, relacjonuje jeden z cudów naukowych, ponieważ embriologia (nauka o zarodkach) stwerdza, że wszystkie części ciała i organy człowieka pochodzą od kości ogonowej, która jest znana jako „organizator pierwotny”. To właśnie „organizator pierwotny” zmusza komórki do podziału a tkanki do różnicowania się w celu tworzenia pierwotnej struktury układu nerwowego.

Z tej części, z której kształtuje się człowiek jako embrion, będzie także na nowo kreowany na tamtym świecie.

2. Przeszczepienie zmielonego i ugotowanego „organizatora pierwotnego” nie miało wpływu na wynik eksperymentu. Za każdym razem kształtowała się druga forma zarodka. Nawet spalenie komórek nie wywarło wpływu na tkanki kości ogonowej, które zachowały swoją postać. Są to kolejne dowody potwierdzające przekazy (Hadżis) Proroka (niech pokój będzie z Nim), które mówią, że kość ogonowa człowieka nigdy całkowicie nie zginie.


Allah wie najlepiej (Wa Allahu ‘alem)

Streszczenie:
Adel ben Mohamed Zaghdoud
Way to Allah.com

___________________________________________________

źródła:

1 – Koran

2- International commission for the scientific miracles in Quran and Sunna. (1426-2005) http://www.nooran.org

3- Encyclopedia of miracles in Quran and Sunna
http://www.55a.net

4-
http://www.islamicmedicine.org/embryoengtext.htm

5-
http://nobelprize.org/medicine/laureates/1935/index.html

6-
[PDF] Ethel Browne, Hans Spemann, and the Discovery of the Organizer ...

7- Keith L.Moor. The Developing Human,
page 54 Human Embryology, 4th edition, page 69

8- SHO practice of surgery page 102-1 Sabiston-text book of surgery
16th edition page-2

9- Human embryology 4th edition page 196- 3